Under Krongluthø
Vegard Vigerust les sjølv. Foto: Rita Mundal av Vegard Vigerust Siste gneisten 'tå evigheite kan ailder slokne som glo! Dit inn vil sjæla mi vænde når gneisten frå ho ikkje kan tænde i morkne kvistom tå kjøt og blod. Da skal eg kvile i upphavs-elde, liggje og berre glø, ikkje væra redd for å dø som denne gloe i såmårkvlde i bålet her under Krongluthø. Å du mitt frosne leitarliv: Før du oskast mot midnattsleite ser eg sjæle mi kor ho sviv heim åt gloe i evigheite. Kjelde: Evig unge Dovre, Dølaringen Boklag, 1993, s. 44